دو روی سکه‌ی

نمایشگاه الکامپ

دو دیدگاه و نظریه درباره نگاه به عملکرد و نتایج حضور در نمایشگاهی مانند الکامپ مطرح است: دیدگاه نخست می‌گوید حضور در الکامپ باید منجر به قرارداد و مشتری جدید و درآمدزایی مستقیم شود. دیدگاه و رویکرد دیگری می‌گوید اصولا نمایشگاه الکامپ در ایران بیشتر برای دورهمی، دیدار با مشتریان قدیمی و حفظ ارتباطات است و اگر به قرارداد و پروژه و مشتری جدید ختم نشود؛ هیچ اشکالی ندارد و باز موفقیت‌آمیز بوده است. مسلم است که بهترین اتفاق برای یک کسب‌وکار پس از حضور در رویدادی مانند نمایشگاه‌ها، تجمیع هر دو نظریه فوق است و چه بهتر دورهمی‌ها، بازدیدها، گپ و گفت‌ها و نشست‌ها به درآمدزایی هم منجر شده و برای شرکت‌ها صرفه اقتصادی داشته باشد. هدفی که حداقل برای نمایشگاهی مانند الکامپ ۲۶ با حاشیه‌ها، مشکلات و محدودیت‌هایش، دور از دسترس می‌نمود. باید این نکته را دانست که در تمام دنیا، نمایشگاه محلی برای برقراری ارتباطات است و الزاما قرار نیست از نمایشگاه کسب درآمد شود یا پس از اتمام نمایشگاه، چندین قرارداد بزرگ مالی منعقد گردد. شرکت‌ها با هدف دیده شدن و برقراری ارتباط با مخاطبان وارد نمایشگاه می‌شوند و اشتباه است که تصور کنند اگر X تومان هزینه نمایشگاه کردند؛ پس باید 5X یا 10X تومان درآمدزایی داشته باشند. تبلیغات در اینترنت و گوگل ادز، برای کسب‌وکارها بیشتر از نمایشگاهی مانند الکامپ درآمدزایی خواهد داشت. کسب‌وکارها باید بدانند چگونه در نمایشگاه‌ها شرکت کنند و دقیقا دنبال چه هدفی باشند. شرکت‌ها باید در هر نمایشگاه روی 2 تا 3 محصول کلیدی تمرکز کرده و ضمن معرفی آن‌ها به مشتریان و مخاطبان به دنبال یافتن نیازمندی‌های بازار، بازدیدکنندگان، و ارائه خدمات و محصولات مناسب نیازشان بروند. همچنین نحوه ارائه و نمایش شرکت‌ها در یک نمایشگاه یا استفاده  ی بهینه از فضای نمایشگاهی، بسیار اهمیت دارد و می  تواند به یک بسترسازی و ارتباطات مفید برای بازاریابی و تبلیغات در آینده بینجامد. در نمایشگاهی با کیفیت الکامپ، باید برقراری ارتباط و در معرض دید بودن؛ هدف نخست کسب‌وکارها باشد و همه برنامه‌های خود را بر این ‌اساس چینش کنند نه اینکه دنبال درآمدزایی و صرفه اقتصادی بروند.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *